خلاصه :

نیروی انتظامی

نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران یا به‌طور مخفف "ناجا" (به انگلیسی:Islamic Republic of Iran Police Force) پلیس ایران است که در سال ۱۳۷۰ خورشیدی از ترکیب شدنشهربانی جمهوری اسلامی ایران و ژاندارمری جمهوری اسلامی ایران و نیز کمیته انقلاب اسلامی به وجود آمد و در حال حاضر بطور رسمی نیروی اصلی مسئول حفظ امنیت داخلی ایران است.

سیر تشکیل و قانون نیروی انتظامی

تاریخ برقراری امنیت شهری و کشوری به صورت مدرن به یک سده پیش بازمی‌گردد. ناصرالدین شاه قاجار در مجموعه سفرهایش به قارهٔ اروپا و بازدید پلیس جدید در آن مناطق و با به‌کارگیری یک افسر ایتالیایی تبعهٔ اتریش به نام کنت دومونت فورت نخستین سامانهٔ پلیسی نو را در ایران بنیان نهاد.

پلیس در ایران برای مدت زمانی طولانی از ۲ بخش اصلی شهربانی (نظمیه) و ژاندارمری (که خود شامل دو بخش ژاندارمری مرزی و ژاندارمری روستایی می‌شود) تشکیل شده بود. کمیته انقلاب اسلامی نیز به عنوان یکی از اجزاء اصلی برقراری نظم و امنیت داخلی کشور و حفاظت از اصول ارزشی جمهوری اسلامی ایران پس از انقلاب ۱۳۵۷ به این سامانهٔ پلیسی اضافه گشت.

افزایش کارکنان پلیس پس از انقلاب ۱۳۵۷ و لزوم ترکیب این نیروها عاملی شد تا در سال ۱۳۷۰ خورشیدی با تصویب مجلس شورای اسلامی، این ۳ سازمان انتظامی در یکدیگر ترکیب و سامانهٔ پلیسی یکدستی حاصل شد. «قانون نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران» در سال ۷۰ در مجلس تصویب شد و طی آن ۱ سال به دولت برای تشکیل نیروی انتظامی فرصت داده شد. بر پایهٔ مقررات تازه، پلیس ایران قسمتی از ستاد نیروهای مسلح و زیر نظر وزارت کشور گردید و در پیروی از رهبر ایران قرار گرفت.^[۵]

نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران در ۳ بخش تقریباً مستقل فرماندهی، حفاظت و اطلاعات و سازمان عقیدتی سیاسی تشکیل شده‌است. حوزهٔ فرماندهی و حفاظت و اطلاعات تقریباً در ساختار سیستم پلیس کلیهٔ کشورهای جهان مشترک است.

بخش‌ها و رده‌ها

ناجا دارای سه بخش کلی است، فرماندهی، حفاظت و اطلاعات و بخش عقیدتی سیاسی. بیشتر بخش‌های نیروی انتظامی وظیفه امنیتی و نظامی دارند و دارای نیروهای مسلح هستند اما برخی بخش‌ها نیز بیشتر جنبه خدمات اجتماعی و دولتی دارد مانند صدور گذرنامه.

پلیس پیشگیری بزرگترین فرماندهی در ناجا است که مستقیماً فرماندهی کلیه کلانتری‌ها و پاسگاه‌های انتظامی سراسر کشور، پلیس فرودگاه‌های کشور، پلیس راه‌آهن، پلیس خدمات قضایی مستقر در سازمان‌ها و وزارتخانه‌ها، یگان‌های امداد شهرستانها، یگان‌های حفاظت سازمانهای صداوسیما، زندان‌ها و تعزیرات حکومتی، میراث فرهنگی و گردشگری، حفاظت از محیط زیست، جنگلبانی و منابع طبیعی را عهده‌دار مباشد.

_{فرماندهی پلیس پیشگیری ناجا بر عهده سردار سرتیپ دوم است.}

پلیس راهنمایی و رانندگی (راهور) پلیس راهنمایی و رانندگی کلانشهرها و شهرستانها، پلیس راه

_{فرماندهی پلیس راهنمایی و رانندگی ناجا بر عهده سردار سرتیپ  است.}

پلیس آگاهی ادارات مبارزه با جرایم خاص، سرقت، جنایی، و اداره مبارزه با قاچاق کالا و ارز

_{فرماندهی پلیس آگاهی کشور را سردار سرتیپ دوم  عهده‌دار می‌باشد.}

پلیس مبارزه با مواد مخدر که وظیفه آن مبارزه با مواد مخدر در کشور و خرید و فروش آن و کشف باندهای بزرگ تا خرده فروشان مواد مخدر است.

_{فرماندهی پلیس مبارزه با مواد مخدر ناجا در حال حاضر سردار سرتیپ دوم  می‌باشد.}

پلیس اطلاعات و امنیت عمومی (پاوا) با وظیفه جمع‌آوری اطلاعات و اخبار سیاسی و همچنین شناسایی باندهای قاچاق اسلحه به صورت آشکار و غیرآشکار با لباس غیررسمی و به صورت شخصی انجام وظیفه می‌کند. نام سابق این بخش از نیروی انتظامی، معاونت اطلاعات ناجا بود. همچنین فرماندهی پلیس دیپلماتیک، پلیس گذرنامه، پلیس مهاجرت و اتباع خارجی، و همچنین اداره نظارت بر اماکن عمومی از زیرمجموعه‌های پلیس اطلاعات و امنیت عمومی ناجا می‌باشند.

_{فرماندهی پلیس اطلاعات و امنیت عمومی ناجا (معاونت اطلاعات ناجا) سردار سرتیپ دوم می‌باشد.}

پلیس فضای تولید و تبادل اطلاعات (فتا) در گذشته رسیدگی به جرایم مربوط به رایانه و فضای مجازی در اختیار اداره مبارزه با جرایم خاص و رایانه‌ای پلیس آگاهی ناجا بود که در دهه ۹۰ با تشکیل پلیس فتا، این فرماندهی رسیدگی که جرایم مربوط به حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات و فضای مجازی را عهده‌دار شد.

_{فرماندهی پلیس فتا ناجا را سردار سرتیپ دوم بر عهده دارد.}

فرماندهی مرزبانی (در استانهای ساحلی بصورت فرماندهی دریابانی) وظیفه حفظ و نگهداری میل‌های مرزی و سازماندهی امور مرزنشینان فعال است.

_{فرماندهی پلیس مرزبانی کشور بر عهده سردار سرتیپ می‌باشد.}

پلیس بین‌الملل (اینترپل) (واحد بین‌الملل نیروی انتظامی)

_{فرماندهی این یگان برعهده سردار سرتیپ دوم می‌باشد.}

هوا ناجا (واحد هواپیمایی نیروی انتظامی)

یگان ویژه (کنترل اجتماعات، جلوگیری و مقابله با اغتشاشات، حفاظت سواحل، حفاظت ورزشگاه‌ها، واحدهای ویژه رهایی گروهان و عملیات ویژه معروف به «نوپو» - نیروهای ویژه پاسدار ولایت)

_{فرماندهی یگان‌های ویژه ناجا بر عهده سردار سرتیپ دوم است.}

یگان امداد (یگان‌های امداد بصورت مستقیم تحت امر فرماندهی انتظامی شهرستان خود عمل می‌کنند. از نظر چارت سازمانی فرمانده‌های این یگان‌ها با نظر مستقیم فرماندهی پلیس پیشگیری انتخاب می‌شوند)

_{لازم است ذکر شود در ساختار ناجا، یگان امداد بصورت کشوری و ناحیه‌ای (استانی) وجود ندارد. فرماندهی یگان امداد تهران بزرگ در حال حاضر بر عهده سردار سرتیپ دوم  می‌باشد که پیش از این فرماندهی یگان ویژه تهران بزرگ را عهده‌دار بود.}

دژبان کل ناجا (فرماندهی پلیس حفاظت از شخصیت‌ها نیز از رده‌های زیرمجموعه دژبان ناجا می‌باشد)

سازمان وظیفه عمومی ناجا (وظیفه تقسیم نیروهای وظیفه بین نیروهای مسلح ایران را بر عهده دارد)

_{ریاست این سارمان بر عهده سردار سرتیپ بوده و سردار سرتیپ دوم جانشین وی می‌باشد.}

سازمان عقیدتی سیاسی ناجا (ساعس ناجا)

_{ریاست سازمان عقیدتی سیاسی ناجا بر عهده حجت‌الاسلام و المسلمین بهرامی می‌باشد.}

مرکز تحقیقاتی وابسته به بهداد ناجا

سازمان حفاظت اطلاعات ناجا (ساحفا ناجا)

بازرسی ناجا (۱۹۷)این یگان مسولیت رسیدگی به شکایات،جرایم،انتقادات و پیشنهادات از عملکرد کارکنان و سازمان ناجا را دارد و ریاست بازرسی ناجا را سردار سرتیپ دوم عهده‌دار می‌باشد.همچنین در هر یک از استان‌های کشور ستاد فرماندهی انتظامی استان مستقر است که وظیفه انجام امورات انتظامی و مربوطه در آن استان را بر عهده دارد.

لباس

لباس نیروی انتظامی بطور عمده سبز رنگ است اما اخیراً بنابر کارکرد هر واحد لباسهایی با رنگ و مدل‌های مختلف در این نیرو به کار گرفته می‌شود. این لباس در کلیه یگان‌ها و معاونت‌های ستادی ناجا بصورت پیراهن یونیفرم سبز روشن و شلوار سبز تیره، در یگان‌های عملیاتی عمدتاً بصورت لباس رزم یکدست سبز تیره، در یگان‌های ویژه بصورت لباس رزم لجنی رنگ با طرح پیکسلی، در فرماندهی مرزبانی و دریابانی بصورت لباس رزم با طرح لجنی و رنگ خاکی، و در پلیس راهور بصورت پیراهن سفید و شلوار سورمه‌ای می‌باشد....

سلسله مراتب

فرماندهان ارشد نیروی انتظامی توسط رهبر جمهوری اسلامی ایران و معمولاً بنا به پیشنهاد وزیر کشور تعیین می‌شوند، اما عملکرد نیروی انتظامی زیر نظر وزیر کشور است، همچنین وزیر کشور جانشین فرمانده کل قوا در نیروی انتظامی می‌باشد. نیروی انتظامی از چندین معاونت مختلف تشکیل شده‌است. هریک از استان‌های کشور یک ناحیه انتظامی به حساب می‌آیند و شهرستانهای تابعه هر استان مناطق انتظامی آن ناحیه به‌شمار می‌آیند.

آتش‌نشانی

خاموش کردن آتش یا اطفاء حریق مجموعه اقداماتی است که برای مقابله با آتش به وسیلهٔ خاموش کردن، کنترل یا هدایت آتش‌های ناخواسته انجام می‌گیرد. اهداف آتش‌نشانی حفاظت از سلامت افراد، جلوگیری از آسیب به اموال و حفاظت از محیط زیست است.

خاموش کردن و یا اطفای حریق مهارتی بسیار فنی است که احتیاج به دوره‌های طولانی چه در زمینه‌های عمومی مانند مقابله با آتش و چه در زمینه‌های تخصصی مانند عملیات امداد و نجات دارد. به شخصی که به صورت تخصصی به مهارت‌های اطفاء حریق آشناست آتش‌نشان می‌گویند. در زمان قاجار به آتش‌نشانی "اطفائیه" و به آتش نشان نیز "اطفائیه چی" گفته می‌شده‌است‌.

انواع روش های کلی حفاظت از حریق 

حفاظت از حریق به صورت کلی به دو نوع عامل (به انگلیسی: Active) و غیرعامل (به انگلیسی: Passive) تقسیم می‌شود. استفاده از مواد نسوز یا کندسوز در تجهیزات، استفاده از دیوارهای جداکننده در ساختمان‌ها یا بکاربردن مواد دیرذوب در بدنه مخازن از روش‌های غیرعامل آتش نشانی است.

سیستم‌های آتش‌نشانی

آتش نشانی به صورت خودکار و غیرخودکار انجام می‌گیرد.

روش‌های آتش‌نشانی

روش‌های آتش نشانی بستگی به نوع آتش دارد. برای مقابله با آتش باید یکی یا بیشتر از عوامل اصلی مثلث آتش یعنی هوا، ماده سوختنی یا حرارت را کنترل کرد. همچنین می‌توان سیستم های خاموش کننده آتش یا اطفاء حریق را به دو گروه دستی و اتوماتیک تقسیم کرد؛ که در نوع اول یعنی دستی، عملیات خاموش کردن آتش به صورت دستی و توسط افراد یا آتش نشانان صورت می‌پذیرد و در نوع دوم یعنی اطفای حریق اتوماتیک، این عملیات به صورت خودکار و بدون حضور عوامل انسانی صورت می‌پذیرد.^[۵][۶]

شبکه بارنده خودکار اطفاءحریق

شبکه بارنده خودکار اطفاءحریق (به انگلیسی: fire sprinkler system)یک سیستم بسیار کارآمد و قابل اعتماد است و به‌طور خلاصه هدف از نصب آن حفاظت از جان انسان‌ها، حفاظت از اموال و حفاظت از سازه و جلوگیری از فروریزی ساختمان است. اسپرینکلر یک وسیله اطفاء‌کننده خودکار است که با رسیدن حرارت به عنصر حرارتی آن، باز شده و آب را روی منطقه تحت پوشش خود تخلیه می‌کند.اسپرینکلرها بنابر طراحی سنسور حرارتی خود در دماهای مختلف فعال می‌شوند. اسپرینکلرها بر اساس نوع پاشش به پایین زن و بالازن و دیواری تقسیم‌بندی می‌شوند. انتخاب نوع پاشش بر اساس شرایط معماری، شرایط سامانه لوله کشی، نوع سقف و... صورت می‌گیرد. روی اسپرینکلرها مشخصات آن‌ها به اختصار درج می‌شود.

آتش‌نشانی هوایی

آتش‌نشانی هوایی گونه‌ای از عملیات مقابله با آتش است که در آن از مسیر هوا و هواگرد به منظور عملیات اطفاء آتش استفاده می‌شود. این گونه عملیات بیشتر در آتش‌سوزی‌های جنگل‌هاو مهار آتش‌سوزیهایی که در مناطقی که از راه‌های زمینی غیرقابل دسترسی هستند، انجام می‌شود. در این گونه عملیات از اقسام مختلف هواگرد که توانایی حمل مواد ضر آتش را دارند استفاده می‌شود ولی هواپیما و بالگرد دو گونه پر کاربرد در این گونه مأموریت‌ها به حساب می‌آیند.

ایده هواپیماهای آتش‌نشان نیز به مانند ایده هواپیمای آب‌نشین به منظور کمک رسانی و اطفاء حریق در مناطقی مطرح شد که به شکل‌های گوناگون دسترسی به آن‌ها مشکل است. ایالات متحده آمریکا نخستین پیشگام در این زمینه بود و با بهره‌گیری از الگوی بمب‌های ناپالم که برای اولین بار در جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفته بود، به طراحی و ساخت بمب‌های آبیروی آوردند که بر روی محوطه دچار حریق شده پرتاب شود و باعث خاموش شدن آتش شود؛ ولی به دلیل عدم موفقیت این روش، گزینه دیگری مطرح شد که همانا استفاده از مخازن آب است که پس از پر شدن از آب یا مایعات ضد آتش، با استفاده از هواگرد بر روی محل آتش‌سوزی پاشیده می‌شود؛ که این روش موفقیت آمیز بوده و تا به امروز به عنوان روشی استاندارد برای اطفاء حریق هوایی به کار می‌رود.

اورژانس 

اورژانس (به انگلیسی: Emergency Medical Services) یا EMS، به مجموعه خدمات فوریت‌های پزشکی اطلاق می‌گردد که درمان‌های اضطراری یا انتقال مصدوم در خارج از محیط بیمارستان صورت پذیرد. این سیستم در کشور ایران بنام مرکز فوریتهای پزشکی شناخته می‌شود که هم‌اکنون زیر مجموعه مراکز مدیریت حوادث و فوریتهای پزشکی می‌باشد. دسترسی به خدمات فوریتهای پزشکی از طریق شماره امدادی ۱۱۵ امکان‌پذیر می‌باشد.

فرایند امداد خواهی و امداد رسانی در اورژانس

۱- تماس با شماره ۱۱۵ با تماس با شماره ۱۱۵ (بدون پیش شماره یا کد) در هر نقطه از کشور ایران این تماس به اتاق فرمان فوریتهای پزشکی وصل شده و کارشناس حاضر در اتاق فرمان سؤالاتی را در مورد مصدوم یا حادثه از شما می‌پرسد.

۲- گرفتن شرح حال و آدرس: شخصیکه با اورژانس تماس می‌گیرد باید بر بالین بیمار حاضر باشد و بتواند به سؤالات کارشناس اتاق فرمان پاسخ دهد. این سؤالات بیشتر در مورد مشکل فعلی بیمار، سن، جنس و علایم قابل مشهود در بیمار است. در اکثر موارد سؤالات و مشکلات مطرح شده توسط امدادخواه از طریق مشاوره با پزشک اتاق فرمان قابل برطرف کردن بوده و نیازی به اعزام واحد امدادی ندارد. در مورد تصادفات از تماس گیرنده در مورد تعداد مصدومین، نوع حادثه و نیاز به نجات مصدومین سؤال می‌شود.

۳-اعزام واحد امدادی: چنانچه کارشناس یا پزشک حاضر در اتاق فرمان به این نتیجه برسد که وضعیت بیمار اورژانسی است یک واحد امدادی اورژانس را که به محل حادثه نزدیک تر است اعزام می‌کند.

۴-انجام اقدامات فوری در صحنه حادثه به محض رسیدن نیروهای امدادی اورژانس به صحنه حادثه در اولین فرصت همه مصدومین و بیماران را معاینه، ارزیابی و اولویت بندی کرده و سپس برای رفع مشکلات فوری آن‌ها اقدام می‌کنند. از جمله این اقدامات بازکردن راه هوایی بیمار ، کنترل خونریزی، انجام عملیات احای قلبی ریوی و ثابت سازی اندامهای شکسته می‌باشد.

1. انتقال مصدوم یا بیمار به داخل آمبولانس
2. هماهنگی با اتاق فرمان برای اعزام به مرکز درمانی: این مرکز درمانی معمولاً نزدیکترین مرکز درمانی در محدوده صحنه حادثه می‌باشد که امکان ارائه خدمات لازم را به مصدوم یا بیمار دارد.
3. تحویل بیمار به مرکز درمانی:

در این مرحله پرسنل اورژانس ۱۱۵ مصدوم یا بیمار خود را با ارائه شرح حال لازم به پزشک یا مسئول اورژانس مرکز درمانی تحویل داده و در اینجا مأموریت آن‌ها به پایان می‌رسد.

ترکیب یک واحد امدادی اورژانس ۱۱۵: یک واحد امدادی اورژانس شامل ۳ جزء اصلی نیروی انسانی، تجهیزات تخصصی و وسیله نقلیه می‌باشد. نیروی انسانی: پرسنل با مدرک دانشگاهی از رشته‌های فوریتهای پزشکی، پرستاری و بیهوشی که پس از طی دوره‌های آموزشی و قبولی در آزمون ورودی در اورژانس مشغول بکار می‌شوند.

تجهیزات تخصصی: این تجهیزات شامل وسایل بازکردن و مدیریت راه هوایی بیمار، ثابت سازی اندامهای شکسته، وسایل مخصوص حمل و نقل بیمار، وسایل احیا قلبی ریوی و داروهای اورژانسی می‌باشد.

وسیله نقلیه: این وسیله با توجه به شرایط محیط امدادرسانی متفاوت است. بیشترین وسیله امدادی در اورژانس ۱۱۵ آمبولانس می‌باشد. البته در مواردی از موتورسیکلت یا کشتی و هلی کوپتر هم استفاده می‌شود.

جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران

جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران یک سازمان غیرانتفاعی ایرانی و عضوی از نهضت بین‌المللی صلیب سرخ و هلال احمر است و در داخل کشور ایران و در برخی موارد در دیگر مناطق جهان به فعالیت‌های امدادی و بشردوستانه فعالیت دارد. هلال‌احمر طبق وظایف بین‌المللی خود (کمیته بین‌المللی صلیب سرخ) باید در مواقع بروز بحران‌هایی نظیر سیل، زلزله و جنگ و غیره در داخل و خارج مرزها به امدادرسانی و خروج مصدومان و قربانیان این حوادث کمک کند.شماره تلفن امداد و نجات هلال احمر۱۱۲ می‌باشد. ^[۱][۲] هلال احمر جمهوری اسلامی ایران دارای سازمان‌های زیرشاخه متعددی است که طیف گسترده‌ای از خدمات پزشکی، بهداشتی، آموزشی و امدادی را در بر می‌گیرند.

تاریخچه

در سال ۱۸۷۶، دولت عثمانی ، به جای نشان صلیب سرخ، از پرچم عثمانی و علامت هلال استفاده کرد. بعدها بسیاری از کشورهای اسلامی، هلال را به عنوان نشان جمعیت ملی امداد و نجات خود بکار بردند. دولت ایران در سال ۱۹۸۰ میلادی نیز این نشان را به جای نشان شیر و خورشید سرخ پذیرفت.

از انقلاب اسلامی 1357 تا امروز

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، تغییرات وسیعی در ساختار، ماهیت و وظایف جمعیت به‌وجود آمد. نخستین تغییر اساسی ساختار جمعیت پس از انقلاب، تفکیک مراکز بهداشتی-درمانی از جمعیت بود. بر اساس مصوبه دولت موقت، در اسفند ۱۳۵۷، کلیه موسسات درمانی و بهداشتی شامل ۲۲۴ بیمارستان، ۱۷۳ درمانگاه مستقل و مرکز اورژانس، ۷۷ اندرزگاه، ۱۵ مرکز مستقل انتقال خون و ۳۰ مرکز آموزش پرستاری، مامایی، بهیاری و پزشکی به همراه چندین پرورشگاه و خانه کودک، از جمعیت منفک و با حفظ مالکیت جمعیت به وزارت بهداری و بهزیستی وقت انتقال یافت. این مصوبه باعث تغییر سیاست‌های کلی جمعیت و توقف تمامی فعالیت‌های درمانی و حمایتی آن شد. همچنین بر پایهٔ مصوبه‌های بعدی هیئت دولت، مراکز مختلف پژوهشی-حمایتی جمعیت به وزارت بهداری واگذار شدند و برخی از امکانات ترابری هوایی و دریایی از جمله هواپیماهای جمعیت به سایر نهادها واگذار شد. در سال‌های آغازین انقلاب، بسیاری از اموال و املاک جمعیت به بهانه تشابه ظاهری نشان جمعیت با آرم شاهنشاهی و با استدلال وابستگی جمعیت به رژیم پیشین، توسط نهادهای گوناگون تصرف شدند. پس از این تغییرات، نخستین اساسنامه جمعیت هلال احمر در سال ۱۳۵۹ به تصویب رسید. در اوایل سال ۱۳۵۹ دکتر علی بهزادنیا با به عهده گرفتن مسئولیت جمعیت، تا حد امکان به بازسازی دوباره ساختار آن پرداخت. در دی ۱۳۶۲ برابر ماده واحده مصوب مجلس شورای اسلامی، عنوان جمعیت به «جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران» تغییر یافت.

نشان

دولت ایران در سال ۱۳۰۱ جمعیت ملی خود را تأسیس کرد، ولی به جای استفاده از نشان صلیب سرخ یا هلال‌احمر علامت شیر و خورشید سرخ را به عنوان نشان جمعیت خود انتخاب کرد. علامت شیر و خورشید در کنفرانس ژنو در سال ۱۹۲۹ به عنوان نشان سوم مورد حمایت بین‌المللی، به تصویب رسید. از آن پس ۳ نشان صلیب سرخ، هلال‌احمر و شیر و خورشید سرخ به عنوان نشانه‌های رسمی و بین‌المللی شناخته شدند و نهایتاً در متن کنوانسیون‌های چهارگانه ژنو مصوب ۱۹۴۹ به عنوان نشان‌های ۳ گانهٔ بین‌المللی که تحت حمایت حقوق بین‌الملل بشردوستانه قرار دارد به تصویب رسید.

پس از انقلاب ۱۳۵۷ و در سال ۱۳۵۹، دولت ایران با ارسال نامه‌ای به دولت سوئیس به عنوان امین و نگاهدارنده قراردادهای چهارگانه ژنو، اعلام کرد که استفاده از شیر و خورشید سرخ را به حالت تعلیق درآورده و به جای آن از نشان هلال‌احمر استفاده خواهد کرد.

اداره برق

خدمات قابل ارائه در این پورتال در سه سطح اطلاع رسانی و تعاملی و تراکنشی در بخش خدمات الکترونیکی ارائه می شود:
1-اطلاع رسانی در خصوص فرایند ارائه خدمات به مردم 

1- اطلاع رسانی در خصوص قوانین و مقررات برق و تعرفه ها و آئین نامه های تکمیلی و کلیه خدمات قابل ارائه

2- راه اندازی پورتال معاملات شامل اطلاع رسانی و فروش اوراق مناقصات و مزایدات

3- خدمات اطلاع رسانی در حوزه خدمات مشترکین در سه بخش خدمات اداری  و خدمات فنی و واگذاری انشعابات و تغییرات قدرت ارائه می شود که به صورت مشخص در پورتال شرکت توزیع نیروی برق تهران بزرگ قرارداده شده  و به ترتیب شامل موارد ذیل می شود:

الف)خدمات اداری

1- تغییر نام مشترک

2- اصلاح صورت حساب

3- صدور تسویه حساب

4- ارسال اطلاعیه تسویه حساب

5- پاسخ به استعلام تغییر یا تمدید تعرفه

6- صدور قبض المثنی

7- فروش اقساطی لامپ کم مصرف

8- عضویت در طرح بانک-پرداخت

ب) خدمات فنی

1- جا به جائی داخل کنتور

2- اصلاح انشعاب و تجهیزات مربوطه

3- آزمایش کنتور

4- جمع آوری دائم انشعاب

5- جابه جائی جعبه انشعاب

6- عایق نمودن شبکه

7- قطع موقت و وصل مجدد

8- رفع خاموشی های معابر و مناطق شهری

9- رفع ضعف ولتاژ و نوسانات برق

10- رفع ضعف ولتاژ و نوسانات برق

ج) واگذاری انشعابات و تغییرات قدرت

1- فروش انشعابات غیر دیماندی

2- فروش انشعابات دیماندی

3- واگذاری انشعابات آزاد

4- تغییرات قدرت

اداره آب و فاضلاب

اهداف کلان و استرتژیک شرکت آب و فاضلاب به این شرح است:

توسعه و احداث مرکز کنترل از راه دور آب (تله‌مترینگ)

تهیه اطلاعات مکانی تاسیسات آب و فاضلاب

مکانیزه کردن مدیریت خطوط آب‌رسانی تهران و شهرهای زیر پوشش

استفاده از نرم‌افزارهای هوشمند امداد، نگه‌داری و تعمیرات شبکه  (PM)

اتوماسیون گردش اطلاعات

بهره‌برداری از دانش و فرهنگ فن‌آوری اطلاعات  (IT)

استقرار نظام ارزیابی و تعالی سازمانی براساس مدل  EFQM

استقرار و حفظ سیستم‌های مدیریت کیفیت براساس استانداردهای سری  ISO

تدوین و ارتقای مقررات، دستورالعمل‌ها و آیین‌نامه‌های اجرایی و عملیاتی

ظرفیت‌سازی و برون‌سپاری کارها

آموزش همگانی و ارتقای فرهنگ مصرف آب

اصلاح ترکیب نیروی انسانی شرکت و شرکت های زیرمجموعه و برگزاری آموزش‌های لازم برای تجهیز آن‌ها

اصلاح مستمر ساختار سازمانی براساس نیاز روز

و از همه مهم‌تر ارتقای سطح کیفی خدمات‌رسانی به مشترکان و جلب رضایت آن‌ها

شرکت ملی گاز

 اهداف مهم شركت ملي گاز ايران در دو بخش ملي و بين المللي قابل بررسي است كه در هر دو سطح، اصل رضايت مشتري و رسيدن به حداكثر بهره‌وري در اولويت قراردارد. در همين راستا و بر اساس سند چشم‌انداز (افق 1404)‌، اهداف عمده شركت ملي گاز ايران، قرار گرفتن در رتبه سوم توليد كنندگان جهاني گاز طبيعي، كسب سهمي معادل 10- 8 درصد از تجارت جهاني و كسب رتبه اول در فناوري گاز در منطقه تعريف شده است. برنامه ها و سياست‌هاي شركت ملي گاز ايران براي نيل به اهداف تعيين شده به شرح ذيل است:

1. فرآورش روزانه حدود 1200ميليون متر مكعب گاز طبيعي
2. افزايش سهم گاز طبيعي در سبد انرژي مصرفي كشور از طريق جايگزيني مصرف فراورده هاي نفتي مايع با گاز طبيعي
3. افزايش صادرات گاز طبيعی به بازارهای منطقه ای و بين المللی با استفاده از خطوط لوله و ساير روشها
4. جذب سرمايه هاي خارجي از طريق بازارهاي سرمايه و يا پروژه هاي مشترك
5. نگرش بنگاه داري اقتصادي و اصلاح ساختار به منظور حداكثر سازي سوددهي و رقابت در بازار بين المللي
6. حداكثرسازي ارزش افزوده حاصل از گاز طبيعی از طريق متنوع­سازی محصولات و تبديلات گازی، شامل: LNG وCNG
7. تقويت بخش خصوصي در صنايع پايين دستي و توزيع گاز  
8. همكاري با كشورهاي منطقه در تمامی اجزاء زنجيره تامين گاز طبيعی و تجارت و ترانزيت گاز
9. تاثيرگذاري بر تجارت گاز در منطقه
10. اصلاح نظام قيمت گذاري گاز طبيعي