دلنوشت
گفتگوهای مادر پسری۱
خلاصه :
گفتگوهای شیرینی که همه ی مادرها طعم عسلش را بارها چشیده اند. بچه ها آینه های ما هستند. هر لحظه درس و پند می دهند. فاعتبروا یا اولی الابصارمحمدجواد:
عجب غذایی پختی مادر
دستت درد نکنه الهی صد سال زنده باشی.
مامان:
نه مادرجان صدسال زیاده
شما ازدواج میکنی میری من تنها میشم به چه درد میخوره صدسال؟
محمدجواد:
خب من پیشت میمونم.
مامان:
شاید خانومت نخواد با ما زندگی کنه
محمدجواد:
میخواد من باهاش صحبت میکنم
مامان:
حالا شاید نخواد
محمدجواد:
باشه پنجشنبه جمعه ها میایم پیشتون
مامان:
فقط پنجشنبه جمعه ها؟
محمدجواد:
باشه از چهارشنبه شب میایم ولی بیشتر اصلااااا امکان نداره ها
مامان:
