سلیمانی ها پشت میز نشسته اند

خلاصه :

سلیمانی تربیت خواهم کرد تا خاری شود در چشم های شادمان امروز

فردا، شنبه، شروع من در کلاس درس متفاوت خواهم بود.

با دخترانم از آرامش دیروز و امروزمان خواهم گفت. از روزهایی که در خواب ناز بودیم و مردان سرزمینمان زیر باران گلوله. از پر پر شده های هر روزه مان که اگر چه هر روز جای خالی شان به چشم مان می آید؛ ولی هیچ گاه پرچم را روی زمین افتاده ندیدیم.

اگرچه که خون بزرگمردانمان را به ناحق بر زمین می ریزند ولی جای هر قطره خونی یک دلاور مرد رشد می کند.

برایشان خواهم گفت که تلاش گر و پرتوان مسیر علم آموزی را بپمایند که فردا روزی پرچممان به دست آنها خواهد افتاد. برایشان از مرثیه سردارمان نردبانی خواهم ساخت که آنها را به عرصه تولید علم و علم آوری برساند تا خاری شوند در چشمان آنان که می اندیشند با حذف یک شیرمرد وطنمان را با خاک یکسان کرده اند.