اگر این عشق نباشد پس چیست؟

خلاصه :

عشق تعارف زدن‌های تمام اعضای یک خانواده بود که موکبی در ظاهر محقر اما نورانی داشتند.

اصلا فلسفه عشق چه بوده و برای چه ایجاد شده را نمی‌دانم و نمی‌خواهم هم بدانم، اما خوب می‌دانم و این روزها به یقین رسیده‌ام که عشق همان حسی است که آن کودک خردسال مسیر کربلا با آبی که در دست دارد با گفتن کلمه لبیک یا حسین به دستش می‌آورد.

عشق تعارف زدن‌های تمام اعضای یک خانواده بود که موکبی در ظاهر محقر اما نورانی داشتند و درخواست‌هایشان از زوار برای استراحت و حتی تعارف یک لیوان آب در موکب آنها حالت التماس گونه داشت، می‌خواستند تنها نامشان در لیست خادمان به زوار امام حسین(ع) باشد. این عشق نیست؟ اگر این عشق نباشد پس چیست؟