تدبر ۷

خلاصه :

به نام شما

پروردگار مهربان من

قبل همه چیز سلام  خب امروز خیلی کار داریم به یک آیه خیلی ارزشمند برخوردیم قرار کلی چیز یاد بگیریم

خب در ابتدای امر بریم سراغ معرفی آیه

آیه 32 سوره انعام

خب یه کار میگم حتما حتما انجام بده

دستت رو موسه!! خب برو سمت راست صفحه نوار بالا پایین رو میبینی روش کلیک چپ نگه دار برو پایین تو گالری

میدونم بلد بودیدا ولی یادآوری کردم :))

عکس هارو خوب خوب ببین

جداً ببین دیگه

خب دیدی مخصوصا اون بچه رو

فک کنم تقریبا دیگه ذهنت آمادس برای کار کردن روی این آیه.

بریم سراغ درس هایی از قرآن آقای قرائتی و از این طریق آیه رو بررسی کنیم

اگر دنیا مزرعه‏ آخرت قرار نگیرد، بازیچه مى‏ شود

و مردم مانند کودکانى که سرگرم به اسباب بازى‏ هایى چون مال و مقام و مانند آن شده‏ اند.

مثل صحنه‏ نمایش که یکى لباس شاه مى‏ پوشد، دیگرى نقش نوکر را بازى مى ‏کند و سوّمى وزیر مى‏ شود،

ولى ساعتى بعد که همه‏ لباس ها و نقش ‏ها کنار مى ‏رود، مى‏ فهمند که همه‏ عناوین، خیالى بیش نبود.

خیر بودن آخرت به خاطر آن است که هم لذّت‏ هایش آمیخته به رنج نیست و هم زودگذر و موهوم و خیالى نیست.

با توجّه به آیات دیگر قرآن،

نباید این آیه را دعوت به رهبانیّت و ترک دنیا دانست.

کلمه‏ «لعب» به کارى گفته مى‏ شود که قصد صحیحى در آن نباشد و کلمه‏ «لهو» به کارى گفته مى‏ شود که انسان را از کارهاى مهم و اصلى باز دارد.

شباهت دنیا به لهو و لعب از جهاتى است:

الف: دنیا مثل بازى، مدّتش کوتاه است.
ب: دنیا مثل بازى، تفریح و خستگى دارد و آمیخته‏اى از تلخى و شیرینى است.
ج: غافلان بى‏ هدف، بازى را شغل خود قرار مى‏ دهند.
د: دنیاگرایى مثل بازى، انسان را از اهداف مهم باز مى‏ دارد.
 

پیام ها

۱- دنیا محورى، فکرى کودکانه و پوچ است. (لهو ولعب معمولاً کار کودکان است و سرگرم شدن به دنیا انسان را از آخرت باز مى ‏دارد) «لهو ولعب»

۲- راه نجات از حسرت آخرت، فکر و تعقّل است. «یا حسرتنا... أفلا تعقلون»

۳- خردمند، فریب دنیا را نمى‏ خورد. «و للدّار الاخرة خیر... أفلا تعقلون»

۴- به کار نگرفتن اندیشه، زمینه توجّه به دنیا و غفلت از آخرت است. «أفلاتعقلون»

۵ - غفلت از آخرت، سبب توبیخ است. «أفلا تعقلون»

۶- تعقّل و تقوا، ملازم یکدیگرند. «یتّقون أفلاتعقلون»
 

خب بچه ها با توجه به اینکه دنیا مزرعه است برای جمع آوری توشه برای آخرت منظور این آیه این نیست که بیخیال دنیا نه

ولی باید تدبر کرد که در دریا این دنیا غرق نشویم یعنی هرکار دنیایی هم که انجام میدهیم نیت مان بندگی و عبودیت خدا باشه.

مثالی براتون میزنم مثلا:

دو نفر میخوان ویلا بخرن اما یکی با نیت اینکه مکان برای عیش و نوشش فراهم باشه و هر غلطی خواست بکنه

دیگری برای اینکه در محیط خارج از شهر و به دور از هیاهو بهتر بتواند بندگی بکند  و خب البته از طبیعت مکان هم لذت ببرد

 خب دیگه وقتی داشتید میخوندید قطعا خودتون مقایسه کردین

مهم اینه ما غرق دنیا نشیم

وگرنه بچه مسلمون اتفاقا باید خیلی پولدار و با شخصیت و به روز باشه

دمتون گرم خوندید تا آخرش :)

یاعلی