کتاب به پسرم

خلاصه :

کتاب «به پسرم» در واقع نامه مهربان ترین پدر دنیا به فرزندش امام حسن علیه السلام است که تا دنیا باقی است، برای رهروان راه تربیت نفس و تربیت فرزند نکات کلیدی و ارزشمندی خواهد داشت. نامه ای که خوب است بارها و بارها خوانده شود و دستوراتش برنامه زندگی همه ما و کسانی که مدعی شیعه بودن هستند قرار گیرد.

خلاصه ای از کتاب

پسرم بدان!
راهی طولانی و دشوار، پیش رو داری و
قطعاً به توشه کافی نیاز داری؛ به سبک باری،
و به این که قدم هایت درست و در مسیر باشند؛
بیش از طاقتت، بار برندار
که مبادا در راه، سنگینی بار، دست و پا گیرت شود.
اگر بین نیازمندان، کسی را یافتی که توشه ات را برایت به قیامت ببرد و
توشه را، فردای محشر، در لحظه احتیاج، به تو برگرداند،
وجودش را غنیمت بشمار(انفاق کن؛ انفاق کن) و بار را بگذار بر دوش او و
تا می توانی، بار و کوله اش را سنگین کن؛
شاید بعدها، کسی را با این مشخصات، پیدا نکنی.
هر کسی روز دارایی ات از تو وام می خواهد، وجودش را غنیمت بشمار؛
تا در آن روز تنگ دستی، روز گرفتاری، وام را به تو پس دهد.

*****

بدان فرزندم!
بی تردید، تو را برای آخرت آفریده اند؛ نه برای دنیا
برای فنا، نه برای بقا؛
برای مرگ؛ نه برای زندگی.
جایی فرود آمده ای که از آن جا باید رفت؛
به جایی دیگر باید رسید.
تو در جاده آخرتی!
تو شکار فراری مرگی و فراری از مرگ، نجات نمی یابد.
مرگ، شکار خودش را پیدا می کند
و بی برو برگرد، آن را می گیرد.
بترس از این که مرگ، موقعی سراغت بیاید که داری گناه می کنی و با خودت هم می گویی که از این گناه توبه می کنم.
بترس از این که مرگ، بین تو و توبه موعودت، فاصله بیندازد که
اگر این طور شود، خودت را تباه کرده ای.