دلنوشت
درمورده بایرن مونیخ
خلاصه :
درمورده بایرن مونیخ۱۹۷۹–۱۹۹۸: از اف سی برایتنیگه تا اف سی هالیوود
در خارج از زمین فوتبال، اوایل دهه هشتاد برای بایرن مونیخ دوره‌ای همراه با آشفتگی بود. باشگاه در این سال‌ها تعداد زیادی از پرسنل خود را تغییر داده و دارای مشکلات مالی بود اما در داخل زمین فوتبال درخشش برایتنر و رومنیگه که باعث شده بود بایرن مونیخ به «اف سی برایتنیگه» معروف شود (برایت به علاوه نیگه، ترکیب اول و آخر این دو نام) موجب یاری بایرن در کسب دو بوندس‌لیگای ۱۹۸۰ و ۱۹۸۱ شد. بایرنی‌ها در ادامهٔ این دهه در سال‌های ۱۹۸۲ و ۱۹۸۴ دو بار جام حذفی آلمان را فتح کردند و سال ۱۹۸۵ نیز موفق شدند قهرمانی بوندس‌لیگا را کسب کنند. فصل ۸۶–۱۹۸۵ برای بایرن فصل خوبی بود و آن‌ها دوگانه فوتبال آلمان (بوندس‌لیگا و جام حذفی) را کسب کردند. آن‌ها در سال ۱۹۸۷ نیز موفق شدند از قهرمانی خود در بوندس‌لیگا دفاع کنند.[۲۷]
بازی بایرن مونیخ مقابل هامبورگ، ۱۹۸۱
بایرن در این سال‌ها تنها دو بار به فینال جام باشگاه‌های اروپا راه یافت و هر دو بار نیز در فینال شکست خورد و نایب قهرمان شد. در فینال سال ۱۹۸۲ استون ویلا با یک گل بایرن مونیخ را شکست داد[۲۸] و در فینال سال ۱۹۸۷ نیز پورتوی پرتغال موفق شد بایرن مونیخ را با نتیجه ۱–۲ شکست دهد.[۲۹]
سال ۱۹۸۷ یوپ هاینکس سرمربی بایرن مونیخ شد. بایرن تحت هدایت یوپ هاینکس پس از یک فصل موفق شد در دو فصل متوالی (۸۹–۱۹۸۸ و ۹۰–۱۹۸۹) قهرمان بوندس‌لیگا شود. بایرنی‌ها پس از کسب بوندس‌لیگای ۱۹۹۰ مدتی در کسب جام ناکام بودند، اما در ژانویه سال ۱۹۹۴ فرانس بکن‌باوئر، اسطوره این باشگاه، سرمربی تیم شد و بایرن مونیخ را در قهرمانی بوندس‌لیگای ۹۴–۱۹۹۳ هدایت کرد؛ بنابراین بایرن مونیخ پس از چهار سال ناکامی موفق به کسب جام شد. پس از این قهرمانی، جووانی تراپاتونی و اتو ریهاگل هر کدام تقریباً یک فصل سرمربی بایرن مونیخ شدند، در این دوره ستاره‌های بایرن به جای صفحات ورزشی، تیتر شایعات و حواشی مطبوعات بودند و بایرن مونیخ به «اف سی هالیوود» مشهور شد.[۲۷]
اواخر فصل ۹۶–۱۹۹۵ فرانس بکن‌باوئر مجدداً سرمربی بایرن مونیخ شد، بایرن مونیخ موفق شد در این فصل جام یوفا را با درخشش ستارگانی مثل یورگن کلینزمن و مهمت شول و لوتار ماتئوس فتح کند. در فینال آن مسابقات بایرن مونیخ در مجموع دو بازی رفت و برگشت با نتیجه قاطع ۱–۵ بوردوی فرانسه را شکست داد.[۳۰]
جووانی تراپاتونی از ابتدای فصل ۹۷–۱۹۹۶ سرمربی بایرن مونیخ شد و در سال اول حضورش قهرمانی بوندس‌لیگا را برای بایرن به ارمغان آورد. در فصل ۹۸–۱۹۹۷ بایرن مونیخ پس از دوازده سال توانست جام حذفی آلمان را فتح کند اما در رقابت برای قهرمانی بوندس‌لیگای آن فصل ناکام بود و بوندس‌لیگای ۹۸–۱۹۹۷ را کایزرسلاوترن فتح کرد؛ بنابراین تراپاتونی برای دومین بار بایرن مونیخ را ترک کرد.[۲۷]
۱۹۹۸–اکنون: موفقیت‌های مجدد بین‌المللی
اوتمار هیتسفلد موفق شد با بایرن ۱۱ عنوان قهرمانی کسب کند.
اوتمار هیتسفلد از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۴ سرمربی بایرن مونیخ بود و در این دوره با حضور ستارگانی مثل اشتفان افنبرگ، الیور کان، جیوانی البر، مهمت شول و بیسنته لیزارازو موفق شد عناوین متعددی را کسب کند. بایرن در اولین فصل حضور هیتسفلد در فصل ۹۹–۱۹۹۸ قهرمانی بوندس‌لیگا را کسب کرد و به فینال لیگ قهرمانان اروپا نیز راه یافت اما در مسابقه فینال در حالی که بایرن مونیخ تا واپسین لحظات با یک گل از منچستر یونایتد پیش بود، ناگهان در چند دقیقه آخر دو گل دریافت کرد و با حساب ۲ بر ۱ شکست خورد تا یکی از تلخ‌ترین شب‌های تاریخ باشگاه سپری شود. در فصل ۲۰۰۰–۱۹۹۹ بایرن مونیخ دوگانه فوتبال آلمان را کسب کرد اما در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا مغلوب رئال مادرید شد. در فصل ۰۱–۲۰۰۰ بایرن مونیخ برای سومین فصل پیاپی فاتح بوندس‌لیگا شد.[۳۱]
بایرنی‌ها در لیگ قهرمانان ۰۱–۲۰۰۰ در مرحله یک‌چهارم نهایی موفق شدند منچستر یونایتد را حذف کنند و تا حدی انتقام شکست دو سال قبل را از آن‌ها بگیرند. آن‌ها در مرحله نیمه نهایی نیز رئال مادرید را حذف کردند و در فینال موفق شدند با درخشش الیور کان، والنسیا را در ضربات پنالتی شکست دهند و پس از بیست و پنج سال قهرمان جام باشگاه‌های اروپا شوند.[۳۲] بایرن مونیخ در نوامبر ۲۰۰۱ به عنوان قهرمان اروپا در جام بین‌قاره‌ای شرکت کرد و با شکست دادن بوکا جونیورز آرژانین و تک گل ساموئل اوسی کفوور مدافع در دقیقه ۱۰۹ برای دومین بار عنوان قهرمانی جام بین قاره‌ای را کسب کرد.[۳۲]
بایرن مونیخ، فاتح لیگ قهرمانان ۰۱–۲۰۰۰
در فصل ۰۲–۲۰۰۱ بایرن برای اولین بار پس از سه سال در فتح بوندس‌لیگا ناکام ماند و در لیگ قهرمانان نیز در مرحله نیمه نهایی حذف شد اما بایرنی‌ها در فصل ۰۳–۲۰۰۲ موفق شدند ناکامی در بوندس‌لیگای قبلی را جبران کنند و قهرمانی لیگ را کسب کنند. پس از آن، بایرن یک فصل را با ناکامی بدون جام سپری کرد و وردر برمن فاتح بوندس‌لیگای ۰۴–۲۰۰۳ شد. هیتسفلد پس از شش فصل و ۱۱ قهرمانی بایرن را ترک کرد. سپس فیلیکس ماگات سرمربی بایرن مونیخ شد و او نیز در هدایت این تیم موفق بود. ماگات در هر دو فصل اول حضورش در بایرن دوگانه بوندس‌لیگا و جام حذفی را به دست آورد.[۳۱]
شمار قهرمانی‌های بایرن مونیخ تا ۲۰۰۴ در بوندس‌لیگا به عدد ۲۰ رسید، با این حال بایرن با دوران اوج خود فاصله داشت و در لیگ قهرمانان اروپا مدعی نبود. اواسط فصل ۰۷–۲۰۰۶ فیلیکس ماگات به دنبال نتایج ضعیفی که در آن فصل کسب کرده بود از کار برکنار شد و اوتمار هیتسفلد مجدداً هدایت بایرن را بر عهده گرفت. در آن فصل، بایرن مونیخ در مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان موفق شد توسط روی ماکای سریعترین گل تاریخ رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا را مقابل رئال مادرید به ثمر برساند.[۳۳] اما در مجموع برای بایرن فصل خوبی نبود و آن‌ها نه تنها نتوانست جامی تصاحب کنند که درگرفتن سهمیه فصل بعد لیگ قهرمانان اروپا نیز ناکام ماندند.[۳۴]
بایرن در فصل ۰۸–۲۰۰۷ موفق شد بار دیگر دوگانه جام حذفی و بوندس‌لیگا را کسب کند، در پایان این سال هیتسفلد برای دومین بار از بایرن رفت و الیور کان نیز برای همیشه از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. بایرن فصل ۰۹–۲۰۰۸ در کسب جام ناکام ماند و یورگن کلینزمن تنها پس از یک سال سرمربیگریِ بایرن مونیخ از این باشگاه رفت.[۳۴]
از ابتدای فصل ۱۰–۲۰۰۹ لوئی فان خال هدایت بایرن را بر عهده گرفت، در این سال بایرن مونیخ موفق شد در مرحله گروهی لیگ قهرمانان با نتیجه ۱–۴ یوونتوس را که از جانلوییجی بوفون درون دروازه سود می‌برد شکست دهد و به مرحله حذفی راه پیدا کند. پس از این پیروزی، بایرنی‌ها نتایج خوبی کسب کردند و موفق شدند در آن سال بوندس‌لیگا و جام حذفی آلمان را فتح کنند و به فینال لیگ قهرمانان اروپا نیز راه پیدا کنند. اما در فینال با دو گل از اینتر میلان تحت هدایت خوزه مورینیو شکست خوردند و نایب قهرمان شدند.[۳۵] فصل بعد برا ی بایرن مونیخ فصل با نتایج بد بود و آن‌ها در کسب جام ناکام ماندند و لوئی فان خال نیز پس از حذف بایرن از لیگ قهرمانان برکنار شد.[۳۶] فصل ۱۲–۲۰۱۱ یکی از تلخ‌ترین فصل‌های بایرن مونیخ بود. بایرن در این سال یوپ هاینکس را روی نیمکت خود داشت و تا اواخر فصل به کسب هر سه جام امید داشت اما آن‌ها رقابت برای فتح بوندس‌لیگا را به دورتموند واگذار کردند و در فینال جام حذفی نیز با نتیجه سنگین ۲–۵ مغلوب دورتموند شدند. در فینال لیگ قهرمانان اروپا ۱۲–۲۰۱۱ با وجود ارائه یک بازی هجومی در ضربات پنالتی از چلسی شکست خوردند و فصل را با سه نایب قهرمانی به پایان رساندند.[۳۶] بایرن مونیخ پس از سپری کردن فصل کابوس وار ۱۲–۲۰۱۱ در فصل ۱۳–۲۰۱۲ موفق شد به ناکامی‌های قبلی پایان دهد. این تیم در بوندس‌لیگا عملکردی عالی داشت و با ۲۵ امتیاز برتری نسبت به بروسیا دورتموند قهرمان بوندس‌لیگا شد. بایرن رکوردهای زیادی در این فصل جابه‌جا کرد، از جمله؛ کسب بیشترین امتیاز در یک فصل، سریعترین قهرمانی تاریخ بوندس‌لیگا با مسجل کردن قهرمانی در هفتهٔ بیست و ششم، بیشترین پیروزی در یک فصل با ۲۹ برد، کمترین گل خورده (۱۸ گل) و بهترین شروع بوندس‌لیگا با ۸ پیروزی متوالی و بیشترین تعداد دروازه بسته با ۲۱ بازی. بایرن در لیگ قهرمانان اروپا ۱۳–۲۰۱۲ نیز پس از غلبه بر تیم‌های آرسنال، یوونتوس و بارسلونا موفق شد به فینال راه یابد. آن‌ها در فینال بروسیا دورتموند را با نتیجه ۱–۲ شکست دادند و پس از دوازده سال دوباره قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شدند.[۳۷] در نهایت بایرن موفق شد در فینال جام حذفی نیز با نتیجه سه بر دو اشتوتگارت را شکست دهد تا فصل ۱۳–۲۰۱۲ را با فتح کلیه جام‌های ممکن به پایان برساند.[۳۸] بایرن مونیخ همچنین در سوپر جام باشگاه‌های اروپا در فصل ۱۴–۲۰۱۳ مقابل چلسی انگلستان قرار گرفت و دو تیم در وقتهای اضافه به نتیجه ۲–۲ دست یافتند و در پنالتی‌ها بایرن مونیخ ۵–۴ توانست چلسی را شکست داده و برای اولین بار فاتح این جام شود. یوپ هاینکس که بهترین دوران جدید این باشگاه را رقم زد و در این باشگاه «پدر» لقب گرفته بود، در آن سال بازنشسته شد.
پس از یوپ هاینکس، پپ گواردیولا که پیش از بازنشستگی یوپ هاینکس از قبل به عنوان سرمربی بایرن در نظر گرفته شده بود، هدایت این تیم را برعهده گرفت. بایرن در سوپر جام آلمان ۲۰۱۳ به مصاف بورسیا دورتموند رفت و در آن بازی با نتیجه ۴ بر ۲ بازندهٔ بازی شد. در ادامهٔ این فصل ۷ هفته پیش از پایان بایرن قهرمانی بوندس‌لیگا خود را مسجل کرد و با پیروزی بر بورسیا دورتموند در جام حذفی، دو گانهٔ داخلی را به دست آورد. کاری که یوپ هاینکس در فصل پیش انجام داد و گواردیولا در فصل ۱۴–۲۰۱۳ این کار را تکرار کرد تا سلطهٔ بایرن مونیخ با دو بار قهرمانی در هر دو جام داخلی به نمایش در بیاید. اما او در لیگ قهرمانان اروپا ناکام شد. باخت سنگین ۵ بر ۰ مقابل رئال مادرید در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا ۱۴–۲۰۱۳، کاری کرد تا سه‌گانهٔ هاینکس تکرار نشود و پپ با همین دو جام ممکن فصل را به پایان برساند. بایرن در سوپر جام آلمان ۲۰۱۴ هم مقابل رقیب سنتی خود بورسیا دورتموند شکست خورد.
در فصل بعد ۱۵–۲۰۱۴، بایرن عملکرد بسیار ضعیفی نسبت به فصل قبل و فصل قبل‌تر داشت، به گونه‌ای که ضعیف‌ترین عملکرد دوران مربیگری گواردیولا تاکنون است. قهرمانی بوندس‌لیگا تنها دست‌آورد پپ در این فصل بو آن‌ها در جام حذفی آلمان در مرحلهٔ نیمه نهایی مغلوب بورسیا دورتموند شدند، در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل بارسلونا شکست خوردند و در سوپر جام در مقابل وولفسبورگ متحمل شکست شدند تا کار پپ در این تیم سخت شود. ناکامی پپ و تنها بدست آوردن یک جام باعث زمزمه‌های رفتن او شد. مصدومان فراوان از جمله آرین روبن و فرانک ریبری، در انتهای فصل کار را برای بایرن مونیخ دشوارتر کرد تا جایی که در لیگ قهرمانان نیز باواریایی‌ها نتیجه نگرفتند.
برچسب‌های این مطلب :
گالری تصاویر :
