شعر هایی طنز در مورد عید

وزارت فرهنگ

خلاصه :

با سلام

عجب رسمیه رسم زمونه
                       خونه مون عیدا پر مهمونه
می رن مهمونا از اونا فقط
                         آشغالِ میوه به جا می مونه !
کجاست اون کیوی ؟ چی شد نارنگی ؟
                   کجا رفت اون موز ؟! خدا می دونه !
جعبه خالی ِ شیرینی هنوز
                 گوشه ی طاقچه پیش گلدونه
از بس خونه رو به هم می ریزن
                        آدم مثل ... تو گِل می مونه
یکی نیست بگه خداوکیلی
                      جای پوست پسته توی قندونه ؟!
قند نصفه ی عموجون هنوز
                      خیس و لهیده ته فنجونه
حالا خداییش قندش مهم نیست
                    کنار اون قند نصف دندونه !
می رن مهمونا از اونا فقط
             نصفه ی دندون به جا می مونه !
پسته ی خندون ، بادوم شیرین
                       فندق در باز ، مال مهمونه

_{قسمت دوم}

نفس باد صبا آفت جان خواهد شد
                      عید می آید و اجناس گران خواهد شد
قیمت میوه و شیرینی و آجیل و لباس
                      باز سرویس گر فک و دهان خواهد شد
همسرم چند ورق لیست به من خواهد داد
                         و سرا پای وجودم نگران خواهد شد
می زنم ساز مخالف دو سه روزی اما
                   عاقبت هرچه که او گفت همان خواهد شد
می رسد مرحله ی سخت و نفس گیر خرید
                          نوبت گند ترین کار جهان خواهد شد
کل عیدی و حقوقم به شبی خواهد رفت
                         بر سر جیب بغل ،فاتحه خوان باید شد
یک الف آدم و یک عائله آنهم پر خرج
                   وقت فرسودن اعصاب و روان خواهد شد
فکر کردید که منطق سرشان خواهد شد
                       همسرم نعره بر آرد که ندارم مانتو
پسرم از پی او تیز دوان خواهد شد
                 که پدر کفش و کت و پیرهنی می خواهم
بعد از او دخترکم مرثیه خوان خواهد شد
                     قیمت پسته به قلب من ِآسیب پذیر
باز هم وای که آسیب رسان خواهد شد
                    زیر بازارچه با قیمت ماهی یا گوشت
آسمان دور سرم پُر دَ وَران خواهد شد
                     مغز گردو شده مانند طلا مثقالی
مغزم از قیمت آن سوت کشان خواهد شد
                   کمرم گشت که در خانه تکانی سرویس
حالیا نوبت این فک و دهان خواهد شد