درخت صنبر

خلاصه :

صنوبر، تبریزی، شالک (نام علمی: Populus)^[۲] درختی است از راسته مالپیگیالس (Malpighiales)، تیره بیدیان (Salicaceae). نام آن به انگلیسی Poplar است. به درخت صنوبر، سپیدار هم گفته می‌شود.

تبریزی درختی برگریز است که برگ‌هایش پیش از ریزش رنگ طلائی روشن تا زرد به خود می‌گیرند.

صنوبر درختی است که تا ۶ سالگی می‌تواند به بازده مطلوب برای برداشت چوب برسد. گلپایگان دارای یکی از غنی ترین زیستگاه های صنوبر است و صنوبر گلپایگان گونه ای منحصر به فرد است. به این خاطر گلپایگان را به عنوان شهر صنوبرها می شناسند. تبریزی‌ها همچون بیدها دارای مجموعه ریشه‌هایی بسیار قوی و نفوذگر هستند بنابراین آنها را نبایستی نزدیک به ساختمان‌ها و لوله‌ها کاشت.

تفاوت صنوبر و تبریزی:

صنوبر و تبریزی در ظاهر همسانند ولی زاویهٔ شاخه‌ها در صنوبر بازتر و تقریباً عمود بر تنه بوده، در حالیکه در تبریزی شاخه‌ها نزدیک به تنه و به موازات تنه هستند.