کم گوی

خلاصه :

از حکیمی پرسیدند که چرا استماع تو از نطق تو زیادت است؟ گفت: زیرا که مرا دو گوش داده اند و یک زبان ، یعنی دو چندان که می گویی می شنوی...

کم گوی و به جز مصلحت خویش مگوی

چیزی که نپرسند ، تو از پیش مگوی

از آغاز دو گوش و یک زبانت دادند

یعنی که دو بشنو و یکی بیش مگوی